Jak Ty i Ja

Jedna noc, jeden sen, Dotyk nieba, jeden wdech. Czujesz, że....blisko tak, jesteś tu.... Przecież wiem, że i tak.... nie ma nas Pośròd zgiełku, szumu fal. Nie dla takich, jak ty i ja...jest ten świat.... Chodźmy tam... ...tam tak cicho i spokojnie, tak delikatnie,... Posłuchaj...słyszysz rytm bicia serc? To nasz obraz, malowany ciepłem, Powiewem uczuć naszych. Nie zobaczą nigdzie takich, Bo jesteśmy mieszanką Ziemi i Wiatru i Nieba, Kropli Deszczu. Zostańmy tu, gdzie przyszło nam Być. Zobacz...Tam na dole jest tylko zamieć. To nie dla nas, dobrze wiesz. Tu gdzie jesteśmy tętni Życie. Jest Pokòj i to, co zawsze chcieliśmy mieć. To co nasze, a zapomnieliśmy o tym, Ale teraz, gdy już wiemy, nie opadniemy Tam, więc stańmy na szczycie... Tej Wysokiej Gòry, tu jest pòki co, Nasz Dom... Edyta Wysocka Widok z drona na Katowice/ Silesia 🥰❤️

Żyć Miłością 🙂

Pytam czy można Żyć Miłością? Dotykać, czuć, oddychać Miłością? A Ty odpowiadasz, że Można... Odpowiedź znałam, ale i tak zapytałam... Czemu więc tak mocno to czuję? Tak silnie, aż do granic wytrzymałości? - Czy można czuć za mocno? - Można Odpowiedź dziwna, choć wiem, że tak jest. Wyostrzony każdy obraz, każdy dźwięk. Nie powiem nic więcej, Bo nim powiem, to czy chcesz tego czy nie, to jesteś.... Łąka piękna, choć na zdjęciu jest, to jestem tam. Kwiaty są tak delikatne, i cudny zapach wiatru- mòwię wam... To nie ja dotykam, to one mnie dają się odczuć... Wszystko do mnie mòwi, każdy płatek, każdy listek, każde źdźbło... Jestem tym, a to jest mną. 🤔 Edyta Wysocka Pięknie...fot Edyta Wysocka

Krople Deszczu 🙂

Jednak Jesteś gdzieś ukryty w tych Kroplach Deszczu.... Tylko gdzie? 🤔 Poczekajmy chwilę....znajdę Cię, a może Ty mnie🤔 Tak dużo ich jest...còż zrobić? Może zwyczajnie usiąść i myśli rozproszyć? Poczuć sercem i znaleźć stròżkę, Ktòra prowadziłaby Ciebie do mnie. No tak! Jesteś! Còż ja szukam? I tak wszystko jest, zanim cokolwiek zrobię. Połączmy się zatem w Jedno, Poczujmy tę głębię Deszczowej Piosenki, Ktòrej wspaniałe słyszymy Dźwięki. Tak, tak jest Dobrze, Cicho i Miło.... Nieważne, czy to zdarzyło się nam naprawdę, Czy nam się gdzieś razem Przy-Śniło 😎🙂 Edyta Wysocka Fot. Edyta W.

Z Orłem

Stoję na szczycie wysokiej gòry, Spoglądam w dòł... I myślę sobie...jak to wszystko dziwnie wygląda....🤔 Przelatuje Orzeł koło mnie... Bacznie mi się przygląda. Zatoczył koło i usiadł mi na ramieniu. Szepnął mi do ucha: Odważysz się skoczyć? Ja Cię chwycę w Oka Mgnieniu. Nie zastanawiałam się długo. Co mi tam...skoczę. Chcę znòw poczuć tę wolność, jak ten Orzeł. Głęboki oddech i.....,,SKOK! NO! Jest pięknie, lecę na dòł, a On jest tuż obok. Lecę tak szybko, a zdaje się, że wolno. Patrzy na mnie...jest Ptakiem tak Pięknym. Jego Mądrość jest dla mnie czymś niepojętym. Jego Obecność to Łagodność. Lekko sfrunął pode mnie. Miękko opadam na Jego Skrzydła. Teraz wzbijamy się wysoko w gòrę, czując się wzajemnie. Kim On właściwie Jest? Czy to Orzeł, czy Anioł być może? Zresztą nieważne..... Wysoko lecimy Razem. A Barwy Wiatru są naszym Krajobrazem 🙂 Edyta Wysocka

Czy Pamiętasz ten Smak?

Czy Pamiętasz ten Smak? 🙂 Czy pamiętasz, jak razem mokliśmy w deszczu? Czy pamiętasz jak razem biegliśmy boso po rosie? Przypomnij to sobie, proszę. Przypomnij sobie tę dziecięcą radość. Proszę, podaj mi swoją dłoń, Pobiegnijmy znòw w deszczu, wolni od tego, co na dole. Tyle razy przecież czuliśmy dotyk Wody Życia. Zrzućmy to wszystko z siebie, Wolną być wolę. Przypomnij sobie, przypomnij i poczujmy razem tę swobodę, Bo przecież ona jest w nas. Już pora przyszła, ten czas, By znòw usłyszeć tej melodii brzmienie. I zatańczyć taniec Radości, Miłości, Moknąc w Deszczu, jak niegdyś.... Czuliśmy tak w Pełni ten Niesamowity Smak Wolności..... Edyta Wysocka Fot. pobrana z Internetu. Autor mi nieznany.

Przeznaczeni

PRZEZNACZENI 🥰🥰🥰 Tam, gdzie jest cicho. Dostrzegam Ciebie. Jesteś moim Przeznaczeniem. Moim Wiatrem pod Niebem Raz zabierasz mnie ze sobą, bym frunęła jak orzeł wysoko. To znòw opadam z Tobą niżej. I zostawiasz mnie samotną. Wtedy nie jest mi okej, ale wracasz, bo jesteś moim Wiecznym Przeznaczeniem. Wiecznym Przeznaczeniem... To tak dziwne uczucie... Tracę Ciebie, ale wciąż wracasz, bo nie możesz żyć beze mnie. I wtedy znòw zabierasz mnie ze sobą, Tam wysoko, gdzie nie ma nikogo. Jest tak przyjemnie, tak piękna Cisza... Czujemy oboje jej zapach i widzimy jej wspaniałe kolory. Jest z nami. Spleciona wokòł nas, otulając nas miękkim szeptem:" zostańcie ze mną, dam wam przyszłość pewną". Ale znòw oboje wypływamy z jej objęć... I znòw tu na dòł, gdzie nikt nas nie rozumie. Jestem Twoim Przeznaczeniem. Na zawsze Ty i Ja......a z nami cicha, spokojna muzyka- jest to nasz kawałek nieba na ziemi, Bo jesteśmy sobie Przeznaczeni.... Edyta Wysocka

Idę

Idę przez długi holl. Jest bogaty, a moje obuwie odbija się echem od posadzki. Spoglądam w gòrę...patrzę na oświetlenie i nie wiem doprawdy z czym się zmierzę- czy będzie to młodzieniec czy też bogaty starszy mężczyzna... Ach...no tak, moja suknia...czy będzie pasowała na to spotkanie? Czy może....czym ja się przejmuję... Jest mi trochę chłodno, mogłam wziąć szal na ramiona, liczę jednak, że sala tronowa będzie ciut cieplejsza. U wejścia wita mnie służba, otwierają się duże drzwi...wchodzę...jeszcze nikogo nie ma...czekam, ale jakoś spokojnie. Wchodzi...to on, jednak młody i przystojny i nie wiem...co zrobić z oczyma....................... EW.

Po Zielonej Trawie

Po Zielonej Trawie Kroczę Na Gòrze Wysokiej Patrzę przed Siebie Pytam... Czy Znajdę Tam Ciebie? Nie Wiem... Pewna Nie Jestem Może Jesteś Niżej? Może Wyżej? To Nie Istotne- W Końcu Mòwię Sobie I Idę Dalej Na Spotkanie.... By Powiedzieć Tobie, Że Jestem....Tak Blisko Choć Zdawać By Się Mogło, Że Tak Daleko Edyta Wysocka

Daleko, a jednak Blisko

😍😍😍😎 Cicho Spokojnie Powoli Kroczę Ścieżką, Milcząc do Woli. Daję Ci Cząstkę Siebie Maleńką W Myśl, Ktòrej Stajesz Się Mą Częścią. Staję, Patrzę, Rozglądam Się Lecz Nie Znajduję Ciebie Obok Siebie. Wiem Jednak, Że Jesteś Tak Blisko Choć Daleko Pamiętaj, Że Jesteś I, Że Starcza Mi Twoja Obecność. EW.😍 Fot. EW.😍😍😍❤️❤️❤️

Życie jest piękne

Arcydzieło

Leżąc na ławce patrzysz w błękit nieba, Lecz nic w zasadzie nie dostrzegasz. Raptem coś w myślach tworzy się nowe, Nie pojmujesz jednak, co być to może. Zaczynasz czuć się tak błogo i miło, Przychodzi myśl, by nic tego nie zmąciło. Spokojnie, cicho...leż sobie leż, Jesteś całkiem bezpieczna, W mych ramionach... wiesz o tym...wiesz... Dam ci na tym błękicie parę białych obłokòw, Stworzysz z nich piękny obraz, Ktòry będzie lśnił wokòł... Wokòł kogo?- Pytasz. Spokojnie, odpręż się, maluj- coś nowego odkrywasz. Czy już to dostrzegasz, czy to widzisz? To nie tylko białe światło, sama się dziwisz. Byś odkryć mogła, pokazuję ci coś więcej Te piękne barwy, maluj powoli... Słuchaj Mnie, nie tego, kto mòwi:"Prędzej!". Dobrze- z tych koloròw pięknych tworzysz obraz, Od horyzontu do horyzontu- teraz zobacz... To tęcza- dalem ci ciepły Deszcz i Słońce, Z tych obłokòw... Dziwisz się, bo zmokłaś leżąc w to lato gorące. Obraz gotowy. Kolory piękne, mieniące się... Powiedziałem ci, że będą wokół tak lśniące. Z podziwem patrzysz na stwòrcze dzieło, Już wiesz, kto namalował ten obraz? Ty mòwisz":"Wiem Panie, to arcydzieło". fot.Edyta Wysocka Zabrze 🙂💓

Miły Piasek

Zasypiam zmęczona Na Bałtyckiej Plaży. Miły Piasek Delikatnie Dotyka Mojej Twarzy. Dotyka Dłoni I Ciała Całego. Przyjemny Sen Lepszy jest od Koca Ślicznego. Còż z tego, że po Nim Chodzi tyle Ludzi? Jak On tak Miły, Że szkoda Mnie obudzić Ktoś Cicho aparat Do swoich Rąk bierze By na Wiecznej Fotografii Położyć Mnie Bezpiecznie Dziś Patrząc na Nią Widzę Siebie Jak Miłość Stwòrcy Do Swych Dłoni Mnie Bierze Nie ma Nic Wspanialszego Od Dotyku Jego Oddać się Naturze Całym Sercem Swoim. I Poczuć się Jednością Co Słowem Swoim On Stworzył. Jest tak Cicho i Szczęśliwie Tak Wspaniale i Mile... EW. ☺️❤️

Granice

GRANICE W umyśle swoim granice tworzysz, Pomyśl nad tym, może serce swe otworzysz? Tam jest Światło, Biegnąc za nim, tchu by ci zabrakło. Ale biec nie musisz, Możesz wyobraźnię swoją poruszyć. Wyobraź sobie, że gdzieś w głębi ciebie, Jest skarb nieskończony- wszędzie cię zabierze. Odległości nie ma, również granic, Miej więc to wszystko za nic. Puść wyobraźni wodze, Wszystko przejdziesz, cokolwiek będzie na twojej drodze. Światło rozjaśni swym blaskiem wszystko, Dostrzeżesz, że to co było dalekie, jest jednak blisko. Nie musisz za wszystkim w pośpiechu pędzić. Usiądź i pozwól swej wyobraźni się rozkręcić. Ona przejdzie granice wszystkie, Staniesz tam, gdzie wszystko jest bliskie. Nadto światło, pokaże dotąd ciemne ulice, Zobaczysz ich piękno, to są Zrozumienia Skarbnice. I odtąd Zrozumiesz, że też czuć potrzebujesz, Dali nie ma...To duszę rozwesela, Śmiało więc możesz czuć to, czego dla wielu nie ma. I odczujesz delikatny dotyk, nieuchwytny niczym piękny motyl. To dotyk Anioła.... Pojąć nikt go nie zdoła. To wysłannik Pana. By Cię chronić od rana do rana . Nawet o tym nie wiesz, Że Przyjaciel stoi koło Ciebie. Chce prowadzić tą wąską ścieżką Ciebie. Byś się tutaj na Ziemi czuł, jak w Niebie. On podniesie Cię, byś nie uraził swej stopy o kamień, Jak opisano to wszystko pięknie w Psalmie. Niech twoje życie będzie modlitwą piękną, Pełną Miłości do Siebie i do Siostry i Brata Swego. Popatrz na rośliny i na zwierzęta, Tyle możesz się od nich nauczyć. To sprawa tak piękna. Miłuj wszystkich proszę, Pomagaj tym, komu pomòc możesz. Edyta Wysocka Fot. Edyta Wysocka Zabrze 🙂💓

Przyjacel 🙂❤️

Nie piękno, nie uroda, ani nie szata modna, Lecz serce szczere Miłujące tak wielce. Pomocne dłonie i słowo dobre, To dar bezcenny. Doceń go wtedy, Gdy będzie potrzebny. Gdy go dostaniesz, jak gwiazdkę z nieba, Doceń u boku swego- Przyjaciela. Pojawił się znikąd, u bram serca twego, Czy pozwolisz mu wejść do domu swego? Podaje ci dłoń, ale ty patrzysz, Zaufać czy nie? Myśli w głowie kłębią się. Dobrze, zaufam- może tym razem się uda. Chwytasz dłoń, wstajesz z kolan, I myślisz sobie- co to znaczy? Przyjaciel przyszedł, ot tak sobie? Ktòż go przysłał, jak on się zowie? Hm, dobrze, niechże zacny gość usiądzie. Przyjacielu - mòwię: Mòj dom ubogi, Dziękuję żeś w me zaszedł progi. Ugoszczę Cię, tym co mogę. Poczekaj chwilę, Mam tu Wdzięczność, jeśli się nie mylę. O, jest! Proszę - do Serca swego weź. Gdziekolwiek pójdziesz, tam będę z Tobą też. Edyta Wysocka Fot. A Wysocka, Zabrze 🙂❤️

Człowieku

W ciszy, w sercu głos usłyszysz, Ktòry powie ci dokąd masz iść. Ale okazać się może, Że zrobisz znak STOP po drodze. By zatrzymać się i rozejrzeć wokòł siebie, Może znajdziesz, jakiś znak na niebie? A może łan zboża pomoże ci, By zrozumieć, co najważniejsze jest dziś? Przyjaźń i Szacunek? Zbyt ciężki ekwipunek? Nie zdołasz tego unieść? By kogoś zrozumieć? No tak, ten zacięty czas.... Na każdym kroku dezinformacja... Człowiek niepewny... Może ktoś chce go zapędzić w ciemny las. Tak więc człowieku, przytopuj. Nie słuchaj tego wszystkiego, Posłuchaj serca swego. Posłuchaj szumu Wiatru. Lecz nie pędź za Nim, Nie, On przytuli Cię. Poczujesz bezpiecznie się, A inni niech lecą, gdzie chcą... I tak ich nie zatrzymasz, siłą swą.

Do przodu iść

Nie wróci już nic Oglądać się wstecz To głupotą jest. Światłością byłaś Lecz ją utraciłaś Spadając w dòł Gdzie ludzi tłum. Lecz ktoś przyniòsł Słowo Chwyciłaś je mocno Zerwałaś więzy Duchem Świętym Przylgnęłaś do Boga Tam, gdzie twoja Droga Stanęłaś w Nim By znòw mocną być. W tym cała nauka płynie Nie trzymać się tego, co wiesz, że minie To dobrze - znòw patrzysz na Chrystusa Pozostawiając za sobą to, co świat od ciebie wymuszał. Z uśmiechem na twarzy, w zwycięskiej postawie kroczysz ze spokojem. Z radością, patrzysz co jest za progiem Czy ciemno? Nie szkodzi... Swym światłem je rozproszysz. Bòg Światło to włożył w twe serce Pozwoliłaś, by rozbłysło wielce Jak latarnia- uśmiech na buzi świeci I niesiesz go do zagubionych Bożych Dzieci. Patrz na Chrystusa, On zawsze Ciebie wysłucha. Odpowie na każde pytanie I jest na każde twe serca zawołanie. Patrz na Stwórcę twego I zachowaj w sercu i umyśle Pokòj Jego On Ci go daje, z Łaski więc odpocznij On bardzo Cię Miłuje i pragnie Cię utulić, zwolnij. Trwaj w Świetle i Miłości To co, że kogoś może to złościć Jest ci trudno? Nie szkodzi To się w końcu skończy - Bòg dzieci swoje oswobodzi. Raduj się w Panu- Bòg do ciebie mòwi Bądź odważną- tymi słowami też przemòwił Jesteś kimś więcej, kim ci się zdaje. Jesteś Swoim Jego Miłowaniem. Jesteś z Ojcem Jednością Chrystus na powrót połączył Ciebie z Nim swoją Miłością. Przyszedł na świat po To, Byś stanęła z Nim ramię w ramię ochoczo. Bòg szczodrze na ciebie wylał Mądrość i Zrozumienie To nie perły ni drogocenne kamienie Dalej! Sięgnij po bogactwa twe W Chrystusie masz, to, co Ojciec Swemu Dziecku dawać chce. Czuje w Swym Sercu bicie Serca Twojego To wielka Przyjaźń i Wielka Miłość Jego Blisko jest, ciepłą dłoń chwyć Razem iść w Miłości Ojca, to Żyć... Edyta Wysocka

O Miłości

Moja Miłości daleko jesteś gdzieś, Lecz w moim sercu, bije serce twe. Choć gdzieś daleko, Duszę twoją czuję tak, Jakby z dalekich ciepłych krajòw, przyleciał piękny ptak. I usiadł lekko na ramieniu mym, I o miłości śpiewać zaczął, wzniosły hymn. Sercu mojemu spodobało się to tak, Jakbym leciutko na twarzy czuła kolorowy wiatr. Wiem gdzie jesteś, bo dotyk czuję twòj, Jest mi tak bliski, jakby od zawsze byłmòj. Ciepłym ramieniem przytulasz czule mnie, I z własnej woli, dajesz mi pełne miłości spojrzenie twe. Ty mòj, ja twoja - od zawsze tak było, Tylko gdzieś się to wszystko zgubiło. Ale Miłość, jak to Miłość - swoje drogi zna, Odnalazła nas, byśmy od teraz cieszyli się nią cały czas. Edyta Wysocka

Życie 🙂❤️

...bo Życie jest Piękne i Dobre... Życie samo w sobie jest pięknym darem, Oświetla swym blaskiem stworzenie całe. Nie odwracajcie się ode mnie- mòwi do swoich dzieci, Chodźcie tu, gdzie słońce świeci. Lecz dzieci krnąbrne w ciemno pędzą, I przewrócą się i kolana obedrą. Płaczą potem, nie wiedząc co robić, A Życie przychodzi, by je utulić i z sideł oswobodzić. Rzecze- chodźcie, rany wam opatrzę, Szczęśliwymi was znowu zobaczę. Dzieci uśmiech na buzi znòw mają, I Życia się mocno za rękę trzymają. Edyta Wysocka